شیشه دوجداره

اولین بار استفاده از شیشه به بیش از سه هزار سال قبل، در شهر بابل بر می گردد که وجود گوی های شیشه ای شفاف به عنوان تزئیناتی گران قیمت عنوان گردیده است. استفاده شیشه توسط رومی ها در حدود هزار سال قبل از میلاد مسیح رایج بوده است و استفاده عمومی از آن نیز به حدود 200 سال قبل باز می گردد که از آن زمان شیشه ها با ابعاد مختلف وارد زندگی عموم مردم گردیده است. در سال 1865 میلادی صاحب مغازه شیشه فروشی در شهر نیویورک با ابتکار خویش حق ثبت و امتیاز بهره برداری از شیشه های عایق دو جداره غیر قابل نفوذ را در ایالات متحده به دست آورد. او با مطالعه و آزمایش اثبات کرد که با استفاده از شیشه های دو جداره می توان از خروج گرما و سرمای داخل ساختمان ها به خارج جلوگیری کرده و هوای داخل محیط را بهتر محافظت نمود. پنجره های دارای دو یا چند جداره استاندارد، از اتصال دو یا چند شیشه که به طور موازی و در مقابل یکدیگر بر روی یک چهارچوب پروفیل قرار گرفته اند تشکیل شده است. هدف از ساختن چنین پنجره هایی قطع ارتباط محیط داخلی و خارجی و تبادل حرارت و برودت این دو محیط است. اساس این شیشه های دو جداره بر مبنای ایجاد یک فضای خالی پر از هوای خشک و یا استفاده از یک گاز بی اثر مانند گاز آرگون بین دو صفحه شیشه ای است. به همین دلیل هدایت گرما و یا سرما بین جداره دو شیشه کاهش یافته و از انتقال گرما یا برودت و همچنین صدا از طریق پنجره بین دو محیط داخل و خارج به نحو چشمگیری کاسته می شود. امروز دیوار های خشتی و گلی سنتی جای خود را به دیوارهای شیشه ای مرتفع، براق و درخشان داده اند. این سطوح رنگی زیبا به گونه ای طراحی شده اند که به خوبی می تواند در مقابل سرما و گرمای محیط خارجی مقاومت کرده و ضمن حفظ زیبایی محیط، آسایش و اطمینان را برای استفاده کنندگان به ارمغان آورد. در صنعت معماری نوین، دیوارهای ساخته شده از جنس شیشه های رنگارنگ رفلکس (شیشه هایی با درخشندگی خاص و انعکاس نور محیط اطراف) مورد علاقه و توجه زیاد استفاده کنندگان قرار گرفته است. تماس مستقیم مهندس اسماعیلی 09128948968