خوشنویسی

مجتبی کرمی متولد 1356 در اصفهان-شهر مبارکه است. او فارغ التحصیل رشته الکترونیک از دانشگاه شیراز است که فعالیت هنری خود را از سال 1370 در زمینه خوشنویسی نستعلیق در اصفهان شروع کرد و در شیراز در محضر اساتیدی همچون استاد علیرضا اکرمی و استاد قاسم احسنت ادامه داد. مجتبی کرمی به واسطه استاد اکرمی با خوشنویسی غیرفارسی (کاپرپلیت) آشنا شد و از سال 1378 این خوشنویسی را به عنوان خطوط هنری و تخصصی در محضر استاد حمیدرضا ابراهیمی در دو رشته کاپرپلیت و گوتیک در شیراز فرا گرفت و در سال 87 مدرک هنری ممتاز خوشنویسی لاتین را از انجمن “کلس” لندن کسب کرد. استاد کرمی مدرک ممتاز خوشنویسی نستعلیق از انجمن خوشنویسان ایران (خوشنویسی نستعلیق) را نیز دارا می باشد. او عضو انجمن نویسندگان روزنامه نگاران و هنرمندان تهران، عضو افتخاری نقاشان موسسه توسعه هنرهای معاصر و دارای گواهینامه نقاشی ایرانی از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران نیز است. خطوطی که مجتبی کرمی آموخت شامل خطوط کاپرپلیت وگوتیک می باشند. تکنیک پیوسته نویسی و هندرایتینگ Handwriting or Cursive برای اولین بار توسط ایشان در سال 1384 و با استفاده از کتابی آموزشی به نامWriting Our Language در ایران (منتشرشده 1350-1356) و با توجه به الگوهای آموزشی بومی ایرانی طرح ریزی و در بخش آموزشی در ایران عرضه گردید. در مهر سال 84 ، مجتبی کرمی اولین کار تخصصی خود که کتابت قرآن بود را انجام داد. لازم به ذکر است در سال 85 او وارد حوزه گرافیک شد و از آن زمان به بعد آشنایی او با گرافیک، دست مایه ای برای شناخت هنرهای دیگر مثل نقاشی، سفال، حجم، عکاسی و … شد. همچنین اولین آثارنقاشی انتزاعی ، مفهومی براساس نظر شخصی خود استاد خلق شد که منجر به تولید آثار تلفیقی نقاشی مفهومی و خوشنویسی شد. ایشان از سال 1386 به بعد وارد عرصه هنری مدرن در نقاشی گردید و با خلق 26 اثر نقاشی مفهمومی که بر گرفته از روایت های موسیقیایی و شعری راجر واترز و گروه پینک فلوید خود را به دنیای هنر مدرن معرفی نماید. درونمایه این سبک از نقاشی در واقع انزوا و احساس تنهایی در دنیای مدرن است و از خلال آن با تصویگری خلاقانه انتقادها را متوجه دولتها و هر نوع اتوریته، سیستم بسته آموزشی وقانون و خانواده کرده است. فضای کلی آثار از فرم و رنگ، بیانگر پرسش و پاسخ های روح معترض و جستجوگر او در فضای وهم آلود بین آگاه و ناخودآگاه است که درنهایت با حذف مرز نقاشی و تصویر گری به رهیافتی شخصی تبدیل گردید. همزمان با فعالیت در عرصه نقاشی او بار دیگر دست به خلق چندین مجموعه نقاشیخط بین المللی با روایتهایی از رقص فلامنکو، رباعیات خیام، و رقص سماع در اشعار مولانا و اشعار اکتاویو پاز زد. آنچه آثار مجتبی کرمی را با دیگر اثار نقاشی خط ایرانی متمایز کرده ایت در واقع استفاده از خوشنویسی بین المللی و اتمام حجت بیان شاعر در آثار او می باشد. در سال 87-88 خوشنویسی ایتالیک را آموخت که به عنوان سومین خط غیر فارسی درایران شناخته شده است. بعد از آن سبک های دیگری به واسطه پروژه خیام 10 زبانه در شش رشته اضافه شد که خوشنویسی روسی (سیریلیک) ، خوشنویسی گرجی ، خوشنویسی کاتاکانا و خوشنویسی چینی از جمله این رشته ها می باشند.در سال 88 استاد کرمی به حوزه خوشنویسی دو زبانه اشعار شعرای معروف دنیا و به خصوص شعرای ایرانی پرداخت. خوشنویسی کاپرپلیت، گوتیک و ایتالیک خودکاری از دیگر سبک های خوشنویسی غیرفارسی است که از ابداعات استاد کرمی بین سالهای 1394 تا 97 شکل گرفت.