فروش خط تولید بازیافت لاستیک به گازوئیل

دفع لاستیک های دور ریخته شده نشان دهنده یک چالش زیست محیطی برای زباله های جامد است نهادهای مدیریتی لزوم کاهش زباله های جامد در مناطق شهری همراه با کاهش منابع طبیعی ، ترکیب مجدد مواد مصرف شده در فرآیندهای تولیدی را ضروری ساخته است. ارزش دادن به آنچه که ضایعات محسوب میشود و به حداقل رساندن نیاز به منابع طبیعی. در این مطالعه، پیرولیز برای تجزیه حرارتی لاستیک ولکانیزه زباله های زمینی استفاده شده انتخاب شد. از لاستیک خودرو این لاستیک در یک دسته حرارت غیر مستقیم در معرض فرآیند پیرولیتیک قرار گرفت راکتور در سه دمای مختلف سه بخش (یعنی گاز، مایع و جامد) به دست آمد. در طی فرایند. اثر جریان هیدروژن بر خواص کسر مایع بود. با پیروی از رویه های جامعه آزمایش و مواد آمریکا تجزیه و تحلیل و مشخص شد. (ASTM) برای تجزیه در اثر حرارت سوختهای مایع. برای ارزیابی از تحلیل آ چند عاملی استفاده شد. داده های تجربی و ترموگرافهای فرآیند ثبت شد. تفاوت در ترموگراف ها یک مسیر تخریب متفاوت برای لاستیک در معرض 600 درجه سانتیگراد پیشنهاد میکند. در معرض دمای پایین تر درجه حرارت در محدوده 450 تا 500 درجه سانتیگراد به تولید کمک کرد. کربن سیاه بدون توجه به استفاده از جریان هیدروژن. در مقابل، درجه حرارت بالا مطلوب است. تولید قطعات مایع و گاز بیشترین تولید کسر مایع در به دست آمد. 550 درجه سانتیگراد که 45 درصد لاستیک به مایع تبدیل شد. نتایج همچنین نشان داد که یک جریان ثابت از هیدروژن ظاهر مایع پیرولیز را بهبود میبخشد. علاوه بر این، اتمسفر هیدروژن محتوای گوگرد، آب و رسوبات را کاهش میدهد. و مقادیر گرمای احتراق را افزایش میدهد. خواص روغن پیرولیز : می باشد .40 MJ/kg روغن پیرولیز معمولا دارای ویسکوزیته متوسط ارزش حرارتی در حدود بیش از 100 ترکیب در روغن پیرولیز لاستیک شناسایی شده است. )و PAHs) که شامل هیدرو کربن های پلی آرماتیک (C5-c20 بیشتر آنها هیدروکربن های( هیدروکربن نیتروژن پلی آروماتیک. (PANH) و هیدروکربن های گوگردی پلی آروماتیک. (PASHs) آروماتیک های غالب عبارتند از بنزن، تولوئن، زایلن، استایرن، لیمونن و ایندن فراوانترین آلیفاتیکها، آلکانهای زنجیره مستقیم. با مقادیر کمتری از آلکنها هستند. (C6-C37) گازهای تولید شده از پیرولیز لاستیک زباله را با توجه به مطالعات مختلف اجزای اصلی گاز شامل هیدروژن (H2)، متان (CH4)، اتان (C2H6)، اتن (C2H4)، پروپان (C3H8)، پروپن (C3H6)، بوتان (C4H10)، بوتن (C4H8)، بوتادین (C4H6)، کربن است. دی اکسید (CO2)، مونوکسید کربن (CO) و سولفید هیدروژن (H2S). ترکیب دقیق گاز به لاستیک های خاص مورد استفاده در ساخت تایر و همچنین دمای پیرولیز بستگی دارد. بازده کلی گاز با افزایش دمای پیرولیز افزایش می یابد، زیرا روغن بیشتری به بخار تبدیل می شود. افزایش دمای پیرولیز همچنین میتواند تولید هیدروژن را افزایش دهد، که اگر این هدف از فرآیند باشد،